Wij blijven geloven Wij blijven geloven
Zondag 29 juni a.s. gaat Thijske Fraanje voor in de dienst in de Johanneskerk. Hier even een toelichting over het lied dat we na de overdenking zullen zingen.

Het gaat om lied 279 uit de Evangelische Liedbundel: Wij blijven geloven.

Ik leerde dit lied kennen in 1983 - ja, dat weet ik heel precies! Ik werd dirigent van het Christelijk Jongerenkoor Needed uit Maarssen en dit lied zat al in hun repertoire. Wij hebben het vaak gezongen in medewerkingen in de vijf jaar dat ik hen dirigeerde, maar merkwaardig genoeg heb ik het nooit in een dienst door de gemeente horen zingen. Het wordt spannend zondag: zullen de mensen het lied wel kennen?

Op YouTube is een opname uit Nederland Zingt terug te vinden uit Amersfoort van nog geen jaar geleden. Tot mijn grote verbaazing gebruikt de organist het voor- en tussenspel zoals wij 40 jaar geleden met dat jongerenkoor het deden. Ik dacht dat het alleen voor een combo was geschikt maar ik had het mis!

Wim Hardenbol was de componist. Hij was organist van het Groot I.J.E.-koor in Rotterdam-Zuid, nu een halve eeuw geleden. Jan van Haeringen schreef de tekst - hieronder nog meer erover. Dit lied, en ook anderen van hun hand, werd veelvuldig op de NCRV-radio te horen en door andere jongerenkoren gezongen - dus niet alleen Needed!

De melodie is heel eenvoudig ( Luisteren ) maar tegelijk vol emotie. Er zit een bovenstem bij de tweede helft die een lift geeft aan het geheel.

De tekst zit bordevol betekenis. Eigentijds en toch eeuwig. Kernwaarheden van ons geloof komen aan de orde: de Heer heeft een plan voor ons; Zijn boodschap troost, verlicht en bevrijdt ons; Hij daagt ons uit voor de ander te leven, en wij kijken niet tevergeefs uit naar Zijn wederkomst! Lees de tekst zelf door en ik hoop dat we met z'n allen zondag ten volle genieten en geïnspireerd raken door dit prachtige lied.

Graham Kennett
Organist Johanneskerk

Liedtekst:
1. Wij blijven geloven dat onder miljoenen, de Heer van de schepping een plan met ons heeft.
Waarin zich Zijn heil en mijn twijfel verzoenen en dat aan elk leven betekenis geeft.

2. En ook dat Zijn boodschap de mens kan bevrijden hoe vast ook verstrikt in het web van de tijd.
Nog steeds kan vertroosten, verlichten, bevrijden wanneer hier de levensbaan uitzichtloos lijkt.

3. En dat Hij ons telkens de durf weer wil geven, ook nu in een wereld van steen en metaal.
Om buiten onszelf voor de ander te leven; ons kleine begin van Zijn groot ideaal.

4. Dat werk’lijkheid wordt als het oog van de volken zich niet meer vergeefs naar de horizon richt.
En ’t morgenrood rijst, dat Zijn komst met de wolken verkondigt in duizenden kleuren van licht.
terug